به دوست داشتَنت مشغولم ...
همانند سربازی که سالهاست؛
در مقرّی متروکه،
بی خبر از اتمام جنگ
نگهبانی می دهد ...!
زیادی خوب بودن، خوب نیست
زیادی که خوب باشی دیده نمی شوی ...
می شوی مثل شیشه ای تمیز
کسی شیشه ی تمیز را نمی بیند
همه به جای شیشه، منظره ی بیرون را می بینند
ولی وقتی شیشه کمی بخار بگیرد
وقتی کمی منظره ی بیرون را بد نشان دهد
همه آنرا می بینند
همه سعی می کنند تمیزش کنند
زیادی خوب بودن خوب نیست
زیادی که خوب باشی شکننده تر می شوی
با هر قدرناشناسی دلت ترک بر می دارد
می شکند
تکه های شکسته را در دستانت می گیری
نگاه می کنی به نتیجه ی زیادی خوب بودنت
زیادی خوب بودن، خوب نیست
زیادی که خوب باشی، به زیادی خوب بودنت عادت می کنند!
آنوقت کافیست کمی بد شوی
همه گمان می کنند زیادی بدی
«سیمین بهبهانی»
یکی را پیدا کن که دوستش داشته باشی و با او دنیا را به هم بریز.
نشود که پیر بشوی و حسرت یک قهقه ی از ته ِ دل یا یک جوک ِ خیلی مسخره به دلت مانده باشد.
بدو، بپر، بخند، جیغ بزن، باهاش غذا درست کن و فروشگاه های زنجیره ای برو و
توی دشت ِ یخ زده چادر بزن و بعد از صبحانه ظرف بشور و گیر ِ پلیس بیفت.
دوستش بدار و این را بهش بگو، چون نمی شود که نداند.
نمی شود که مثل ِ بقیه حرف ها آن تَه مَه ها نگهش بداری که یک روز بهش بگویی، چون باید بداند.
دوستش بدار و بگذار دوستت بدارد، بی آن که بترسی.
چون بعضی وقت ها برای ترسیدن خیلی دیر است. ..
***
+ سال 1395 به همه مبارک ..
امیدوارم سالی باشه توام با شادی و موفقیت روزافزون برای همه ..
^___^
نامت را در هیچ یک از شعرهایم نمی نویسم
از تو با هیچکس حتی در لفافه حرف نمیزنم
در جمع با تو چون غریبه سخن می گویم
از رسوایی میترسم
پنهانی به دیدارم بیا
همچنان پذیرای تو خواهم بود
در حیاط خلوت روحم .. که مخصوص ملاقاتهای خصوصی ست
+ رمان به سادگی
در این دنیا همه چیز دست خود آدم است...
آدمیزاد حکایتی است...
می تواند همه جور حکایتی باشد...
حکایت شیرین...حکایت تلخ...حکایت زشت...
«سیمین دانشور»
دنیا هم که از آن تو باشد
تا زمانی که درون قلب یک زن
جایی نداشته باشی
تا درون آوازهای عاشقانه زنی
زندگی نکنی
و سهمی از دلشوره های زنی را
نداشته باشی
فقیرترین مردی...
#ویلیام_شکسپیر
پ ن : به من چه ؟ ویلیام میگه
"زنها" وقتی احساسی درونشان فوران کند
باید حرف بزنند
حالا فرقی ندارد فوران غم باشد
یا شادی ... خوشی یا ناخوشی ...
آنها باید آنقدر از تمام جزییات ریز
تا کلیات را بگویند
تا حس کنند آرام گرفته اند ...
"مردها" اما...
چه در اوج شادی باشند چه اوج غم
ترجیحشان این است که در گوشه ای خلوت
به اتفاقاتی که افتاد فکر کنند
ونهایتا لبخندی بزنند ...
لبخندی گاه تلخ گاه شیرین
و یک"زن" از آنجا شروع به "مرد" شدن میکند که:
"اویی" که می شود برایش گفت و گفت و گفت... نباشد
ناچار است بنشیند گوشه ای و هی نشتخوار کند
فوران حرف هایی را که در درونش می جوشد
" دلت" نشکند! "دلی" نشکنی....
اگر پارویت را اب برد ، باشد!!......
"ابرویت" را اب نبرد !! ابرویی نبری....
اگر صیدت از دستت رفت،باشد!!
"امیدت" از دست نرود! "امید" کسی را "نا امید" نکنی....
امروز اگر تمام سرمایه ات از دستت رفت، دستانت را که داری!!!
پس "خدای مان" را شکر کنیم...
و دوباره شکر کنیم....
"دست" که داریم .....
دوباره "به دست" می اوریم...
دوباره "می خریم".....
دوباره "می سازیم".....
و دوباره "می خندیم"..."
ﮔﺮ می خوﺍﻫﯽ ﺣﺎﻟﺖ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﻮﺏ ﺑﺎﺷﺪ
ﺣﺎﻟﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﮔﺮﻩ ﻧﺰﻥ....
ﺧﯿﺎﻟﺖ ﺭﺍﺣﺖ ...
ﺗﻮ ﮐﻪ ﺧﻮﺏ ﺑﺎﺷﯽ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻫﻢ ﺣﺎﻟﺸﺎﻥ ﺧﻮﺏﺍﺳﺖ
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯼ ﮐﻪ ﺑﺪﺍﻧﯽ چقدﺭ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻣﻬﻢ ﻭ ﻋﺰﯾﺰ ﻫﺴﺘﯽ؟
ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯﯼ ﺳﺮﺍﻏﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﮕﯿﺮﯼ!
ﻧﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﻟﻮﺱ ﮐﻨﯽ، ﻧﻪ ﻫﺮﮔﺰ
ﻓﻘﻂ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯﯼ ﻭﻇﯿﻔﻪ ﯼ ﺳﺮﺍﻍ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺍﺯ ﺣﺎﻝ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﻦ...
ﺩﺭ ﺍین صورت ﯾﺎ ﺩﻟﺘﻨﮕﺖ می شوند ﻭ ﯾﺎ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ می کنند!
ﺍﮔﺮ ﺩﻟﺘﻨﮓ ﻭ ﻧﮕﺮﺍﻧﺖ ﺷﺪﻧﺪ ﻗﺪﺭﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻥ
ﻭ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻗﯿﻤﺘﯽ ﮐﻪ ﺷﺪﻩ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ...
ﻭ ﺍﮔﺮ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﺖ ﮐﺮﺩﻧﺪ، به رﺍﺣﺘﯽ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﺸﺎﻥ ﮐﻦ ... ﺍﯾﻨﺎﻥ ﻫﻤﺎن هاﯾﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺮﺱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺁﻣﻮﺧﺘﻨﺪ!
ﺗﺮﺱ ﺍﺯ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻭ ﻋﺪﻡ ﺗﻮﺟﻪ ﻭ ﺗﺎﺋﯿﺪ...
ﺁن ها ﺑﺎﺑﺖ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﻫﺎﯼ ﺭﻭﺣﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﻬﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﻧﻘﺪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻃﻠﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ...
گویا ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﺁن ها ﺑﺪﻫﮑﺎﺭﯼ...
ﻭ ﺍﯾﻦ ﺗﺮﺱ ﺩﺭ ﻧﺎﺧﻮﺩﺁﮔﺎﻫﺖ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺭﺍﺿﯿﺸﺎﻥ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭﯼ...
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ
ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻋﻘﻞ ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻧﯿﺖ ﻧﯿﺴﺖ..
>__<
امشــــــب ...
نه هــــوا خـــراب است ..
نه حـــواســــم پرت است ...
و نه کسی دلـــم را شکسته !!!
فقـــــط.....
کمی از مــــن
هوای کمی از "تــو" را دارد....
تمام تو ...
مـــال من است .....
من خودخواهم ...
در مالـکیت تو ..
من لجبازم ..
در دوست داشـتنت .....
من مغرورم به احساست ......
چون
تــــو ..
تنها تعلق معلــق در خـــاطر من
و این تمام داشتن من است
دوستت دارم
